معامله آپشن که در ایران به قرارداد اختیار معامله نیز معروف است، یکی از بهترین راهکارها برای جلوگیری از ضررهای زیاد در بازارهای مالی است. در این مقاله از مستر اسکلپر قصد داریم توضیح دهیم که معامله آپشن چیست و چه کاربردهایی دارد؟
قرارداد اختیار معامله معامله آپشن
در ابتدا قرارداد اختیار معامله را تعریف می‌کنیم. در قرارداد اختیار معامله، به یک طرف قرارداد، اختیار خرید و فروش یک موجودیت یا دارایی داده می‌شود. این اختیار، تا یک زمان معین و با یک قیمت مشخص‌شده، تفویض می‌شود. در این قرارداد، خریدار متعهد به اجرای مفاد قرارداد نیست و می‌تواند قرارداد را، فسخ کند. اما طرف دیگر قرارداد یعنی فروشنده، باید طبق مفاد قرارداد، با خریدار معامله کند. این قراردادها در انواع مختلف بازارهای مالی، مثل بورس، کریپوکارنسی، فیوچرز و اوراق قرضه هم بسیار کاربردی هستند و زیرمجموعه اوراق مشتقه به حساب می‌آیند. اوراق مشتقه قراردادهایی هستند که ریسک بسیار بالایی دارند.
مثال‌هایی از معاملات آپشن
اجازه بدهید در ابتدا یک مثال ملموس بزنیم. فرض کنید شرکتی که در آن کار می‌کنید قرار است به مرکز استان نقل مکان کند. اما این احتمال، صددرصدی نیست. از طرفی رفت و آمد از شهر به مرکز استان، برای شما امکان‌پذیر است، اما کمی سخت، هزینه‌بر و البته زمان‌بر هم هست.
به همین دلیل یک تصمیم آینده‌نگرانه می‌گیرید و آن هم اینکه در مرکز استان، قرارداد آپشن برای خرید خانه منعقد می‌کنید. به این صورت که مبلغی به عنوان بیعانه (یا هزینه آپشن یا همان پرمیوم) را به یک فروشنده خانه در مرکز استان می‌دهید. اما قید می‌کنید که ممکن است تا یک ماه دیگر خانه را بخرید یا حتی نخرید! اگر خانه را نخرید، بیعانه به فروشنده خانه تعلق می‌گیرد. هزینه آپشن به فروشنده این ضمانت را می‌دهد که شما قصد دارید خانه را تا یک ماه دیگر بخرید. هر چند که این ضمانت هم صددرصدی نیست! حال اگر شرکت شما به مرکز استان نقل مکان کرد، که قرارداد آپشن اجرا می‌شود و شما خانه را می‌خرید. اگر هم این اتفاق نیفتاد، شما چیزی از دست نداده‌اید. به جز هزینه آپشن. چرا که هزینه آپشن در هر صورت متعلق به فروشنده است. با همین مثال ساده دریافتیم که این معامله، معمولاً برای فردی که فروشنده است، ریسک بالاتری دارد.
یک مثال ساده نیز برای باینری آپشن در فارکس می‌زنیم. فرض کنید جفت ارز A، ارزشی برابر x داشته باشد. یک معامله‌گر با عقد یک قرارداد، این جفت‌ارز را برای یک ماه در نظر می‌گیرد و روی نوسان آن شرط‌بندی می‌کند. خریدار این اختیار را دارد که هر زمان که تمایل داشت، این قرارداد را فسخ کند. اگر پس از گذشت یک ماه، ارزش جفت‌ارز A زیادتر شده باشد، قاعدتاً سود کرده است. چرا که بعدها می‌تواند آن را با قیمت بیشتری بفروشد. حال فرض کنید روند جفت ارز A نزولی باشد. در اینجا خریدار جفت‌ارز به خاطر اینکه ضرر نکند، قرارداد را فسخ می‌کند و معامله را می‌بندد.
تفاوت معاملات آپشن با فیوچرز
شاید بپرسید که این قرارداد با قرارداد آتی یا فیوچرز چه تفاوتی دارد؟ روش کار هر دو، تقریباً مشابه است. اما تفاوت‌های اساسی دارند. اولین و مهم‌ترین تفاوت این است که شما اختیار دارید که دارایی خود را بفروشید یا نفروشید. در بازار آتی شما باید دقیقاً در روز موعود( مثلاً 6 ماه آینده) دارایی‌های موردنظر خود را آماده کنید. اما در معاملات آپشن، چنین اجباری نیست. شما با توجه به روند بازار اختیار دارید که دارایی خود ر ا معامله کنید یا نکنید! مؤلفه‌های زیادی در هر دو نوع قرارداد وجود دارد که کاملاً با هم متفاوت‌اند. مؤلفه‌هایی مانند وجه تضمین، اندازه قرارداد، کارمزد، بیمه قرارداد، حد نوسان و … در هر دو قرارداد متفاوت‌اند و ماهیت جداگانه‌ای دارند.
معاملات آپشن برای چه افرادی مناسب‌تر است؟
سؤال مهم دیگر این است که معاملات آپشن برای چه افرادی مناسب‌تر است؟ مسلماً افرادی که به دنبال ریسک کمتر در بازارهای مالی هستند، می‌توانند از این روش استفاده کنند. این روش به طور کلی از ضررهای بزرگ جلوگیری می‌کند. برای مثال، اگر خیلی از سهامداران بورس در سال 99 از این روش استفاده می‌کردند، می‌توانستند از ضرر بزرگی که برای بازار ایجاد شده بود، جلوگیری کنند. با این اوصاف باید در نظر بگیرید که استفاده از این قرارداد، باید مبتنی بر تحلیل بازار به صورت بلندمدت باشد.
انواع معاملات آپشن برحسب زمان انقضا
معاملات آپشن بر حسب زمان انقضا، به دو نوع اروپایی و آمریکایی تقسیم‌بندی می‌شوند. اگر دارنده اختیار، دقیقاً در تاریخ انقضای قرارداد، از حق خود استفاده کند، معامله آپشن، به سبک اروپایی است. اما اگر بتواند پیش از زمان انقضا نیز از آن استفاده کند، باینری آپشن به سبک آمریکایی قلمداد می‌شود. به جز بحث کاهش دادن ریسک معاملات، این قراردادها دارای انعطاف‌پذیر بالایی هستند و می‌توانید روی قیمت‌های مختلف با فروشنده توافق کنید. همچنین شما می‌توانید به صورت هم‌زمان روی چند جفت‌ارز معامله کنید.
ویژگی‌های معاملات آپشن
به طور کلی باینری آپشن، معامله‌ای بر حسب حدس و گمان است که البته با تحلیل چارت این کار انجام می‌شود. یک معامله آپشن دارای 4 مؤلفه اصلی است. اندازه قرارداد، که تعداد جفت‌ارزها یا سهامی است که معامله‌گر قصد دارد روی آن‌ها معامله کند. اما مهم‌ترین مؤلفه، تاریخ انقضای قرارداد است. به جز این دو مؤلفه، قیمت هدف و قیمت پرمیوم نیز، مؤلفه‌های بسیار مهمی هستند.
خیلی از سرمایه‌گذاران برای کم کردن هزینه‌های ورود به معامله، از این روش استفاده می‌کنند. البته نکته‌ای که وجود دارد این است که این قراردادها، نقدینگی کمی دارند و به طور کلی تعداد کمی از سرمایه‌گذارها و تریدرها از آن استفاده می‌کنند. البته باید توجه داشته باشید که دوراندیشی برای تعیین قیمت، نیاز به تحلیل تکنیکال دارد. از این رو اگر بدون هیچ تحلیلی، صرفاً تصور کنید که نمودار یک جفت‌ارز، به صورت صعودی حرکت می‌کند و معامله آپشن باز کنید، ممکن است پرمیوم یا بیعانه‌ای که پرداخت کرده‌اید، از بین برود. هر باینری آپشن دارای یک خریدار و یک فروشنده است. خریدار فقط هزینه پریمیوم پرداخت کرده است. اما فروشنده ریسک و احتمال خسارت را باید در نظر بگیرد. چون در صورت عدم اجرای کامل معامله آپشن، او فقط یک هزینه پرمیوم که معمولاً هم مقدار کمی است، به دست می‌آورد.
معامله آپشن مثل بیمه عمل می‌کند و باعث کاهش ضرر خریدار می‌شود. این معامله یک نوع حدس و گمان بر روی نوسان بازار است. قراردادهای آپشن به معامله‌گر این امکان را می‌دهد تا از سرمایه خود به شکل بهینه‌تر استفاده کند و فقط هزینه‌ای برای حق اختیار معامله، پرداخت می‌کند. اگر نیازمند سیگنال فارکس هستید، کافی است در کانال VIP ما عضو شوید.
